Obecne czasy wymagają nieustannych szkoleń. Wiele osób takie szkolenia pragnie mieć. Wysoka jakość szkoleń jest ważna, a wiele osób ma zamiar zdobywać wiedzę i zyskać umiejętności wysokiej klasy. Na pewno warto pokusić się o zdobycie wiedzy podczas licznych szkoleń oraz zyskać wiele możliwości. Jest to sprawa ważna dla każdego. Na pewno warto rozwijać się podczas […]
Dwutlenek telluru rozpuszcza się też dość dobrze w roztworach mocnych kwasów, tworząc z nimi sole typu TeOXi (gdzie X oznacza jedno- wartościową resztę kwasową), w których tellur występuje jako składnik elektrododatni. Dwutlenek telluru albo wodorotlenek H2Te03 jest więc związkiem amfoterycznym. Jego stała dysocjacji kwasowej Kk jest rzędu 10 stała dysocjacji zasadowej natomiast Kz — rzędu […]
Kwas siarkawy, jego bezwodnik oraz siarczyny działają reduku- jąco. Roztwory ich ulegają powolnemu utlenianiu już pod wpływem tlenu z powietrza, przy czym tworzy się kwas siarkowy lub siarczany. Obecność soli niektórych metali ciężkich, jak manganu, żelaza, niklu, a zwłaszcza kobaltu, wywiera na ten proces silne działanie katalizujące. Siarczyny ulegają również utlenieniu pod działaniem nadmanganianów, dwutlenku […]
Otrzymaną mieszaninę stosuje się wprost jako nawóz fosforowy pod nazwą superfosfatu. Gdy zamiast kwasu siarkowego użyje się kwasu fosforowego, otrzymany produkt, zwany superfosfatem potrójnym, jest wolny od gipsu, stanowiącego w superfosfacie zwykłym bezużyteczny (choć nieszkodliwy) balast.
Kwas metafosforowy, HPO3, ciężar cząst. 80, powstający jako pierwszy produkt uwodnienia pięciotlenku fosforu, może być też otrzymany przez odwodnienie kwasu pirofosforowego w temperaturze wyższej, niż sam on powstaje z kwasu ortofosforowego (por. wyżej). Kwas meta tworzy szklistą masę łatwo rozpuszczalną w wodzie. W otrzymanych roztworach kwas metafosforowy znajduje się w postaci cząsteczek potrójnych, poczwórnych lub […]
Te stężone roztwory kwasu chlorowego działają silnie utleniająco. Natomiast roztwory rozcieńczone są trwałe i mogą być ogrzewane bez rozkładu prawie do wrzenia.
Ciężar cząst. 33,032, tt. = 33,1°C, tw. (22 mm) = 56—5B°C, ds = 1,204 g em3. Związek ten powstaje w większych lub mniejszych ilościach podczas redukcji wszystkich tlenowych związków azotu (prócz podtlenku NoO). Na większą skalę można go otrzymać według T a f e 1 a przez elektrolizę kwasu azotowego z użyciem katody ołowianej. Czynnikiem […]
Mniejsza trwałość hydroksyloaminy w porównaniu z amoniakiem ujawnia się także i w jej zachowaniu wobec kwasu azotawego. Azotyn amonowy rozpada się na azot i wodę dopiero po podgrzaniu (§ 167). Hydroksyloamina natomiast pod wpływem kwasu azotawego ulega rozkładowi w szybkim tempie już w zwykłej temperaturze według analogicznego równania, z tą tylko różnicą, że zamiast azotu […]
Praktyczne zastosowanie tlenku węgla polega głównie na wykorzystaniu jego ciepła spalania. Nigdy jednak nie stasuje się w technice tlenku węgla jako paliwa w stanie czystym, lecz zawsze w mieszaninie z innymi gazami. Mieszaninę taką otrzymuje się na przykład przepuszczając powietrze przez grubą warstwę (0,5—2 m) rozżarzonego koksu lub węgla kamiennego w dużych cylindrach żelaznych, tzw. […]
Wytwarzanie gazu wodnego, jak podaje równanie (III) z § 225, jest reakcją dość silnie endotermiczną. Podczas przepuszczania pary wodnej temperatura koksu ulega więc szybko obniżeniu („zimny bieg generatora”). Dla jej ponownego podniesienia należy po kilku minutach przerwać dopływ pary i wprowadzić powietrze. Podczas tego „gorącego biegu” wytwarza się gaz generatorowy, który można zbierać bądź to […]
Tlenek azotu łączy się bezpośrednio z wieloma substancjami. Najważniejszą spośród tych reakcji jest reakcja z tlenem, w wyniku której powstaje dwutlenek (czterotlenek) azotu: – 2NO + Oa = 2NOa + 2 13,6 kcal.
Pod względem własności fluorowodór wyraźnie odbiega od związków wodorowych pozostałych fluorowców (por. §§ 121, 122, 132, 135). Duże różnice można też stwierdzić i w rozpuszczalności odpowiednich soli. Spośród fluorków dobrze rozpuszczają się jedynie sole litowców (prócz LiF), amonu i srebra. Sole pozostałych metali rozpuszczają się trudno. Szczególnie charakterystyczna jest mała rozpuszczalność fluorków metali z rodziny […]
Chlorek bizmutawy, BiCl3 powstaje nie tylko podczas rozpuszczania tlenku w kwasie solnym, lecz może być też otrzymany przez działanie wody królewskiej na bizmut i następne odparowanie roztworu. Sól bezwodna tworzy bezbarwne kryształy układu regularnego o gęstości 4,75 g/cm3, topiące się w 232°C, wrzące w 447°C. Z małą ilością wody tworzy hydrat BiClg H20, większe ilości […]
Bizmut jest metalem o połysku różowawym. Budowę ma grubokry- staliczną, wskutek czego jest kruchy i mechanicznie mało wytrzymały. Prąd elektryczny i ciepło przewodzi niezbyt dobrze. Podczas krzepnięcia znacznie zwiększa swoją objętość. Gęstość, pary poniżej 2000°C wskazuje na częściowe tworzenie się cząsteczek dwuatomowych: 2Bi Bi2.