Własności fizyczne fluorowców

Rodziną główną grupy VII układu okresowego tworzą pierwiastki, od nazwy pierwszego z nich zwane fluorowcami. Są to w kolejności wzrastających liczb atomowych: fluor F, chlor Cl, brom Br, jod J i as- tat At. Ważniejsze ich własności fizyczne zestawione są w tabl. 33.

Stosownie do położenia fluorowców w grupie VII, atomy ich mają na najwyższym poziomie energetycznym po 7 elektronów. Wskutek tego łatwo przyłączają jeden elektron, uzupełniając swą zewnętrzną powłoką do oktetu. Zachowują sią więc jako pierwiastki elektroujemne i jako takie wykazują duże powinowactwo do pierwiastków łatwo oddających swe elektrony walencyjne, jak wodór i metale. W związkach fluorowce występują z wartościowością — 1. Ten charakter objawia sią najwybitniej u fluoru, jako pierwiastka o najmniejszym promieniu atomowym, słabnie zaś w miarę przechodzenia do pierwiastków o większych liczbach atomowych, tak iż u ostatniego fluorowca, astatu, bardzo mało jeszcze poznanego, przeważają już cechy elektrododatnie.

Wodorowe połączenia fluorowców w roztworze wodnym ulegają dy- socjacji elektrolitycznej i zachowują sią jako kwasy. Trwałość tych połączeń maleje od fluoru do jodu. Powinowactwo do tlenu natomiast zmienia się w kierunku przeciwnym, tj. rośnie od fluoru do jodu. Zresztą zaobserwowane tu prawidłowości nie są tak wyraźne, jak w związkach wodorowych. Wskutek dużej aktywności chemicznej fluorowce nie występują w przyrodzie w stanie wolnym, lecz zawsze w postaci połączeń.