Własności kwasu siarkowego cz. II

H2S04 H20 topi się w 8,5°C, dalsze dwa, a mianowicie H2S04 2H20 i H2S04 4H20 topią się w temperaturach znacznie niższych, pozostałe zaś, zawierające 6 lub 8 cząsteczek wody na 1 cząsteczkę kwasu, są trwałe jedynie w bardzo niskiej temperaturze i rozpadają się przed osiągnięciem temperatury topnienia. Pierwsze dwa hydraty ze względu na ich strukturę, określoną metodami optycznymi, należy uważać odpowiednio za wodorosiarczan, H30+ HSO,t i siarczan hydronowy (H30+)2S0“-

Również z trójtlenkiem siarki kwas siarkowy miesza się w każdym stosunku. Mieszaniny te wydzielają pary trójtlenku siarki w postaci gęstych białych dymów i z tego powodu noszą nazwę kwasu siarkowego dymiącego (oleum). Znany też jest związek trójtlenku siarki z kwasem siarkowym o wzorze H2S04 SO3, czyli H2S2O7. Jest to tzw. kwas piro- siarkowy, tworzący masę krystaliczną, topiącą się w 36°C. Otrzymano też dalsze polikwasy: trójsiarkowy, H2S3OK) (H2O 3SO3) i czterosiarko- wy, H2S4O13 (H2O 4SO3).

Rysunek 92 podaje zależność temperatury krzepnięcia mieszanin trójtlenku siarki z wodą od stosunku ilościowego składników. Czysty kwas siarkowy prawie nie przewodzi prądu. Przewodnictwo jego wzrasta zarówno po dodaniu wody, jak i SO3, Przewodnictwo właściwe osiąga maksimum dla roztworu zawierającego około 30°/o kwasu (rys. 93).

Zachowanie się chemiczne kwasu siarkowego zależy w znacznym stopniu od ilości zawartej w nim wody. Najwybitniejszą własnością stężonego kwasu siarkowego jest jego duże powinowactwo do wody. Kwas siarkowy nie tylko może służyć do osuszania gazów, lecz odbiera również elementy wody substancjom, w których są one związane chemicznie. Na takim działaniu kwasu siarkowego polega powstawanie etylenu z etanolu: C2H6OH — H2O = C2H4 lub eteru: – 2C2HbOH – HaO – (CaHs)aO.