Trójchlorek arsenu

Arsen tworzy ze wszystkimi fluorowcami związki typu AsX3. Z cala pewnością znany jest również pięciofluorek, ASF5, i tlenofluorek, ASOF3.- Pięciofluorek arsenu z fluorkami metali jednowarteściowych tworzy sole o wzorze MAsFg (sześciofluoroarseniany). Istnienie innych pięciohalogenków, jak AsClj i AsJ, jest sprawą nierozstrzygniętą. Jeżeliby one mogły istniteć, byłyby w każdym razie związkami bardzo nietrwałymi. Pięciobromek arsenu jest natomiast nieznany. Ważniejsze własności fizyczne halogenków arsenu podaje tablica 51.

Najważniejszy z tych związków jest trójchlorek, który w zwykłej temperaturze stanowi bezbarwną, ruchliwą ciecz o ostrym zapachu, silnie dymiącą na powietrzu. Otrzymać go można spalając arsen w strumieniu chloru lub też przepuszczając suchy gazowy chlorowodór nad arszenikiem w 180—200°C. Rozpuszczając się w wodzie, trójchlorek arsenu w silnym stopniu ulega hydrolizie, nie tak daleko posuniętej jednak, jak u trójchlorku fosforu. Stan równowagi wyrażony równaniem:

AsO(OH) -r 3HC1 — ASC13 -| może być przez dodatek stężonego kwasu solnego tak dalece przesunięty na prawo, że podczas gotowania roztworu cały arsen zostaje oddestylowany wraz z nadmiarem chlorowodoru (por. § 203). Korzysta się z tego w celu oddzielenia związków arsenu od antymonu i cyny. Oddzielenie to daje się jeszcze lepiej przeprowadzić z bromkami tych pierwiastków. Bromek arsenu bowiem hydrolizuje w mniejszym stopniu niż chlorek, a jodek może być nawet przekrystalizowany z wody zawierającej pewne ilości jodowodoru. Zachowanie się halogenków arsenu wobec wody najdobitniej może — obok amfoteryczności trójtlenku -— świadczy o przejściowym charakterze arsenu pomiędzy pierwiastkami elektrodo- datnimi i elektroujemnymi.