Związek ten o ciężarze cząst. 62,032 powstaje przez ostrożne utlenienie hydroksyloaminy tlenkiem miedziowym lub srebrowym (I) albo też kwasem azotawym (II): – 2AgaO -i- 2NH2OH =4Ag + 2H20 + H2N202, HONIIa + ONOH = H20 + H2N202. (II)
Sól sodową tego kwasu można też otrzymać przez redukcję azotynu amalgamatem sodowym (III) lub wreszcie przez bezpośrednie łączenie tlenku azotu z sodem (IV): – 2NaN02 + 4Na -j- 2H2(I =NaiNiOi + 4NaOH, – 2Na + 2NO = Na2N202. (!V)
W stanie czystym kwas podazotawy jest substancją bezbarwną, krystaliczną, rozpuszczalną w wodzie i alkoholu, nieco trudniej w eterze. W stanie bezwodnym łatwo wybucha, a i w roztworze ulega stopniowo rozkładowi na wodę i podtlenek azotu: ]I2N202 = JI20 -f N2O.
Rozkład ten jest nieodwracalny i dlatego NaO nie może być uważany za bezwodnik kwasu podazotawego. Kwas podazotawy jest kwasem słabym (Ki = 9 10—). Sole jego, zwane pod- azotynami, są przeważnie rozpuszczalne w wodzie i ulegają w dość znacznym stopniu hydrolizie. Na uwagę zasługuje sól srebrowa, wydzielająca się w postaci nierozpuszczalnego w wodzie osadu po zmieszaniu roztworu kwasu podazotawego z azotanem srebrowym.
Zarówno sam kwas, jak i jego sole dają się łatwo utleniać, działają więc jako reduktory. Znany jest również związek izomeryczny z kwasem podazotawym (I), nazywany nitramidem, któremu odpowiada wzór budowy (II): H-O-N = N—O—H ’ N—Nx