Cechy ogólne siarkowców

W skład rodziny głównej grupy VI wchodzą pierwiastki: tlen O, siarka S, selen Se, tellur Te i polon Po. Wszystkie one mają po 6 elektronów na najwyższym poziomie energetycznym (s2p4) i wobec tego w związkach z wodorem i z metalami występują jako pierwiastki dwu- ujemne. Tlen, stojący na czele rodziny, różni się znacznie bardziej od pozostałych pierwiastków grupy VI aniżeli fluor od dalszych fluorow- ców. Ważniejsze własności tlenu omówiono już w rozdziale III. U pozostałych członów rodziny, objętych ogólną nazwą siarkowców, charakter elektroujemny zaznaczony jest tym słabiej, im większa jest ich liczba atomowa. Cechy metaliczne występują już w pewnym stopniu u telluru, a w promieniotwórczym polonie stanowczo przeważają.

Wodorowe związki siarkowców mają charakter kwasów tym mocniejszych, im większa liczba atomowa, lecz znacznie słabszych od kwasów fluor owco wodorowych. Podobnie jak w rodzinie fluorowców, trwałość tych związków maleje w miarę wzrostu liczby atomowej.

W związkach z tlenem siarkowce występują z wartościowością +4 i +6. Tlenki mają charakter bezwodników kwasowych najwybitniej zaznaczony u siarki, najsłabiej u polonu.

Ważniejsze własności fizyczne siarkowców podaje tablica 38. Spośród siarkowców tylko sama siarka jest pierwiastkiem pospolitym. Selen, a zwłaszcza tellur spotykane są znacznie rzadziej. Co się zaś tyczy polonu, należy on do pierwiastków promieniotwórczych i jest niezmiernie rzadki.