Sześciofluorek siarki

Związków jodu z siarką dotychczas nie udało się wyodrębnić. Bardzo nietrwały jodek siarki o przypuszczalnym wzorze S2J2 tworzy się prawdopodobnie podczas przepuszczania cichych wyładowań elektrycznych przez mieszaninę par jodu i siarki.

Liczne są natomiast związki siarki z fluorem. Najciekawszym z nich jest sześciofluorek siarki, SF, otrzymany przez Moissana w wyniku działania na siebie pierwiastków w silnie egzotermicznej reakcji (262 kcal/g-cz.). Jest to gaz bezbarwny, który przez oziębienie do — 63,8°C przechodzi bezpośrednio w substancję stałą, topiącą się pod ciśnieniem w — 50,5°C. Z pomiarów gęstości tego gazu w warunkach normalnych (D™u = 6,602 g/1, dpou = 5,107) wypada dla niego wzór SF(, zawiera on więc siarkę sześciowartościową.

Pod względem chemicznym sześciofluorek siarki jest wybitnie bierny. Nie ma zapachu, ani smaku. W wodzie rozpuszcza się trudno i nie ulega przy tym hydrolizie, w przeciwieństwie do większości halogenowych związków niemetali. Nie jest palny i nie reaguje z wodorem. Nie nadgryza szkła. Metaliczny sód można stapiać w atmosferze SFfi, przy czym dopiero w 600°C tworzy on siarczek i fluorek, Sześciofluorek siarki ulega też na gorąco działaniu siarkowodoru w myśl równania: SF6 -f 3tl2S = 0 UF b -1S.

Z powodu odporności na przebicie elektryczne sześciofluorek siarki znalazł zastosowanie w nowoczesnych generatorach wysokiego napięcia. Podczas działania fluoru na siarkę powstają obok sześciofluorku także i niższe fluorki: S2F2, SF2, SF4 i SoF. Ostatni z nich zachowuje się podobnie do sześciofluorku pozostałe są to substancje bardzo aktywne chemicznie, podobne w swym zachowaniu do odpowiednich związków chloru, od których różnią się tym, że nadgryzają szkło, tworząc SOF2 i S02F2. Znany jest również i kwas fluorosulfonowy, HOSCbF, używany niekiedy do celów preparatywnych zamiast kwasu chlorosul- fonowego, od którego jest znacznie trwalszy.

Przez działanie fluorem na trójtlenek siarki otrzymuje się tlenofluorki, SO3F2 (bezbarwny gaz, skraplający się w —31,3°C, o przypuszczalnej budowie F—O— —S02—F) oraz SJOFJ — bezbarwna ciecz o gęstości 1,645 g/cm3, wrząca w 67DC. Ten drugi związek hydrolizuje pod wpływem wody, tworząc kwas fluorosulfonowy i tlen: 20(iF2 + H20 — 2FSO:lH + '/sOj.

Pod wpływem zasad hydroliza idzie dalej, do siarczanu i fluorku. Jodki zostają utlenione pod działaniem S2OfiF2 do wolnego jodu. Budowa tego związku odpowiada prawdopodobnie dwufluorkowi kwasu nadtlenodwusiarkowego: