Podobnie jak sam kwas, podchloryny łatwo mogą oddawać swój tlen innym substancjom, są więc silnymi środkami utleniającymi przeprowadzają wodorotlenki Mn11, Fe11, Co11, Ni11 na wyższy stopień utlenienia, z amoniaku wydzielają azot, z jodków wytrącają wolny jod. Roztwory ich stosowane są na wielką skalę w przemyśle włókienniczym jako środek bielący, mniej szkodliwy dla substancji bielonego włókna […]
Dwutlenek siarki jest dość obficie pochłaniany przez wodę. Jedna objętość wody w 0°C rozpuszcza prawie 80 objętości gazu. W niskich temperaturach wydziela się z roztworu hydrat o składzie SO2 7H20. Ze wzrostem temperatury rozpuszczalność szybko maleje: w 20°C jest ona już dwa razy mniejsza niż w 0°C, a przez gotowanie dwutlenek może być całkowicie usunięty […]
Kwas nadchlorowy, HC104, jest najtrwalszy spośród tlenowych kwasów chloru i jedyny, który można otrzymać w stanie bezwodnym. Otrzymuje się go z jego soli, nadchloranów, najczęściej z nadchloranu potasowego. Sól ta powstaje, jak już wspomniano, z chloranu w wyniku ogrzewania do temperatury topnienia. Na otrzymany stop działa się po ostygnięciu niewielką ilością wody w celu wyługowania […]
Na działanie czynników utleniających kwas solny jest równie odporny, jak chlorowodór gazowy. Na szczególną uwagę zasługuje reakcja HCI z kwasem azotowym. Mieszanina stężonego kwasu solnego z kwasem azotowym (zwykle w stosunku 3:1) nosi nazwę wody królewskiej (aqua regia). Ta trochę dziwna nazwa, pochodząca jeszcze z czasów średniowiecznej alchemii, ma wyrażać fakt, że mieszanina ta roztwarza […]
W skład rodziny głównej grupy VI wchodzą pierwiastki: tlen O, siarka S, selen Se, tellur Te i polon Po. Wszystkie one mają po 6 elektronów na najwyższym poziomie energetycznym (s2p4) i wobec tego w związkach z wodorem i z metalami występują jako pierwiastki dwu- ujemne. Tlen, stojący na czele rodziny, różni się znacznie bardziej od […]
