You are here: Home > Chemia nieorganiczna > Związki antymonowe

Związki antymonowe

Pięciotlenek antymonu, Sb205, otrzymuje się w stanie uwodnionym przez działanie stężonego kwasu azotowego na metaliczny antymon. Podobne produkty powstają również przez hydrolizę pięcio- chlorku antymonu. W wyniku odwodnienia przechodzą one w żółtawy proszek, który zaczyna oddawać tlen jeszcze przed całkowitym usunięciem wody. Powstaje przy tym czterotlenek, SbjO/,, jako biały proszek o gęstości 6,59 g/cm3, nierozpuszczalny ani w wodzie, ani w kwasach. Ogrzany powyżej 900°C traci on dalszy atom tlenu i przechodzi w trójtlenek. Czterotlenek antymonu należy prawdopodobnie uważać za tlenek mieszany SbniSbvO/,.

Woda prawie nie rozpuszcza pięciotlenku antymonu w zetknięciu z nim przybiera jednak odczyn wyraźnie kwaśny, co dowodzi, że pięciotlenek antymonu ma charakter bezwodnika kwasowego, podobnie jak pięciotlenki arsenu i fosforu. Otrzymanie jednak połączenia Sb2C>5 z wodą o określonym składzie jest znacznie trudniejsze. Białe, bezpostaciowe osady uwodnionego pięciotlenku, otrzymane jednym z wyżej podanych sposobów, nie stanowią zdefiniowanych związków. W wyższej temperaturze można otrzymać hydrat o składzie 3Sb2Os 5H20 (lub 2H5Sb3Oio „kwas trójantymonowy”), powstaje on jednak znacznie trudniej niż odpowiednie połączenie arsenu.

Pięciotlenek antymonu łatwo rozpuszcza się w roztworach wodorotlenków litowców. Powstające przy tym sole, zwane antymonianami, wywodzą się od istniejącego jedynie w roztworze kwasu sześciohydro- ksoa ntymono wego: Sb205 + 5H30 + 2 OUT = 2 [Sb(OH) .

Za takim wzorem antymonianów, otrzymywanych na drodze mokrej, przemawiają zarówno pomiary przewodnictwa elektrycznego, szybkości dyfuzji, obniżenia temperatury krzepnięcia, jak wreszcie badania budowy krystalicznej soli stałych promieniami X.

Leave a Reply