Różnice w składzie chemicznym i własnościach wymienionych powyżej kopalin wynikają nie tylko z różnego ich wieku, lecz także i z różnicy materiałów wyjściowych. Powstały one bowiem z rozkładu różnych rodzajów roślin szczególnie rozpowszechnionych w odnośnych epokach geologicznych, więc: antracyty i węgle kamienne głównie z widłaków, skrzypów i paprotników epoki syluru, dewonu i karbonu, węgle brunatne z drzew liściastych i iglastych epoki trzeciorzędowej, torf zaś ze szczątków mchów i innych roślin błotnych.
Do krajów posiadających bogate pokłady węgla kamiennego należą ZSRR, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Niemcy, Francja. W Polsce znaczne pokłady znajdują się w Zagłębiu Śląsko-Dąbrowskim oraz na Dolnym Śląsku (Wałbrzych). Pod względem produkcji węgla kamiennego Polska zajmuje jedno z czołowych miejsc w skali światowej.
Antracyt ma barwę czarną i przełom muszlowy. Ta sama barwa cechuje też węgle kamienne. Obie te odmiany węgla mają budowę zbitą. Natomiast włóknista struktura węgla brunatnego często zdradza jego pochodzenie roślinne. Jeszcze wyraźniej struktura ta występuje w torfie.
Wszystkie wymienione tu materiały są stosowane głównie do celów opałowych (bezpośrednio lub po odpowiedniej przeróbce). Antracyty i węgle kamienne, zawierające po wydobyciu zaledwie parę procent wody, nie wymagają osuszania i mogą być użyte po odpowiednim przesortowaniu mechanicznym. Natomiast węgiel brunatny zawiera za-
Szczegółową klasyfikację węgli opracowali m. in. badacze polscy, Hoga i Laskowski. zwyczaj do 50% wody, którą należy z niego usunąć przed użyciem.