Kwas ten tworzy się przejściowo jako bardzo nietrwały zwązek obok kwasu chlorowego podczas rozpuszczania dwutlenku chloru w wodzie: 2Cio2 + rr2o = ITCIO2 + HCIO3. Jest to kwas slaby. Jego stała dysocjacji wynosi: [HCIO,] '
Nieco trwalsze są jego sole — chlor yny, powstające w analogiczny sposób obok chloranów z dwutlenku chloru i roztworów zasad: 2 CIO, + 2 OH = CK )2 + CIO., + H20.
Wolne od chloranów można je otrzymać działaniem dwutlenku chloru na nadtlenek sodowy: 2 C102 + JTaaOs = 2Na01O2 + Oa lub na wodorotlenek sodowy w obecności węgla i wodorotlenku wapniowego: 4NaOH JC + Ca(OII)g + 4C10a = 4NaC102 + CaCOs + 3HaO.
Tym ostatnim sposobem wytwarza się cbloryn sodowy w technice. Chloryny działają silnie utleniająco. Jako związki nietrwale są mało zbadane. Ogrzane na sucho rozkładają się z wybuchem. Ostatnio zaczęto stosować chloryn sodowy jako środek bielący w przemyśle papierniczym.
Jak już wspomniano, kwas chlorowy powstaje podczas rozpadu kwasu podchlorawego. W większych ilościach otrzymać go można z jego soli przez działanie innymi kwasami. Najlepiej jest działać na chloran barowy obliczoną ilością kwasu siarkowego: BaiClOs) H- = 2nci()3 + BaS04.
Po odsączeniu nierozpuszczalnego siarczanu barowego otrzymuje się czysty roztwór kwasu chlorowego. Kwas ten jest znacznie trwalszy od poprzednio omawianych kwasów tlenowych chloru, ale i on nie może być otrzymany w stanie czystym, lecz tylko w postaci roztworów o stężeniu nie przewyższającym 53%. Jednakże już w roztworach o zawartości powyżej 40% kwas chlorowy ulega powoli rozpadowi w myśl równania: v 3 UCHO, = HCIO, + Cla + 2 O + 110.