Własności i zastosowanie siarki

Siarka tworzy kilka odmian alotropowych. Odmiana trwała w zwykłej temperaturze, zwana siarką rombową lub siarką a, jest substancją stałą, przeświecającą, barwy żółtej, krystalizującą w postaci ośmiościa- nów układu rombowego. Gęstość jej wynosi 2,06 g/cm3. W wodzie jest prawie nierozpuszczalna, rozpuszcza się nieco w cieczach organicznych, jak alkohol, eter, benzen, a szczególnie w dwusiarczku węgla, CS2. W 100 częściach CS2 w 0°C rozpuszczają się 24 części, a w 22°C — 46,1 części siarki Obficie również rozpuszcza siarkę chlorek siarki, S2CI2.

Siarka, ogrzana szybko powyżej 100°C, topi się w 110,2°C na ciecz ruchliwą barwy żółtej. Jeżeli jednak ogrzewa się ją bardzo wolno, to w 95,6°C następuje przemiana siarki rombowej w inną odmianę, tzw. siarkę jednoskośną lub siarkę p. Tę drugą odmianę alotropową siarki otrzymać można wygodniej przez częściowe zestalenie siarki ciekłej. Po odlaniu niezestalonej siarki pozostała pusta przestrzeń najeżona jest długimi kryształami w kształcie igieł przeźroczystych, prawie bezbarwnych, o gęstości 1,96 g/cm3. Oziębione do temperatury pokojowej igły te po dłuższym czasie mętnieją i rozsypują się na drobne kryształki siarki rombowej. Ciepło przemiany siarki « w siarkę P wynosi — 2,69 cal/g.

Stosunek wzajemny obu odmian alotropowych siarki jest podobnego rodzaju, jak stosunek lodu do wody ciekłej. Poniżej 95,6°C odmianą trwałą jest siarka a, powyżej tej temperatury — siarka p. W temperaturze zaś 95,6°C, czyli w tzw. punkcie przemiany obie fazy mogą istnieć obok siebie (oraz obok pary siarki) w stanie równowagi trwałej. Jest to więc punkt potrójny, podobny do punktu potrójnego dla układu lód-woda-para. Ponieważ jednak szybkość przemiany siarki rombowej w jednoskośną i odwrotnie jest bardzo mała, można otrzymać drugą z tych odmian jako odmianę nietrwałą w temperaturze pokojowej, pierwszą zaś można ogrzać aż do temperatury jej topnienia.