Grafit – rozwinięcie

Grafit sublimuje powyżej 3500°C. W tej temperaturze para składa się prawie wyłącznie z cząsteczek jednoatomowych. W temperaturach niższych tworzą się też cząsteczki dwu- i trójatomowe. Ciepło subli- macji wynosi ok. 170 kcal/g-at. Chemicznie grafit jest substancją niemal równie bierną jak diament. Jedynie silne środki utleniające, jak mieszanina kwasu azotowego i chloranu potasowego, przekształcają go na gorąco w kwas grafitowy, połączenie tlenowe o jeszcze nie całkiem poznanej budowie. Temperatura zapłonu grafitu jest niższa niż diamentu (700°C) ilość ciepła wydzielanego podczas spalania jest nieco mniejsza (94,35 kcal/g-at. — 7856 cal/g).

Grafit znajduje liczne zastosowania w przemyśle. Jako materiał odporny na działanie wysokich temperatur i odznaczający się ponadto dobrą przewodnością cieplną służy on do wyrobu tygli ogniotrwałych. Miękkość i łupliwość czynią go przydatnym do użycia w charakterze smaru do łożysk pracujących w wysokiej temperaturze, w których zwykłe smary mogłyby się zapalić. Zmjeszany z gliną i uformowany w cienkie pręciki służy jako materiał na sztyfty do ołówków „twardość” ich jest tym większa, im mniej zawierają grafitu. Wobec dość znacznej przewodności elektrycznej grafit służy do wyrobu elektrod dla licznych procesów elektrochemicznych oraz do lamp łukowych.