Tlenek azotu, NO

Ciężar cząst. = 30,008, tt. = -163,7°C, tw. = -151,8°C, t. kryt. = -93,5°C, D™ « 1,3402 g/1, dpow – 1,0307. Pomimo że spośród wszystkich związków tlenu z azotem najsilniej endotermiczny jest tlenek, on jeden powstaje przez bezpośrednie łączenie się pierwiastków w reakcji odwracalnej według równania: X3 + O, 2X0 — 2 21,8 kcal.

W niskich temperaturach stan równowagi — zgodnie zasadą Le Chateliera — jest całkowicie przesunięty na lewo. Dostrzegalne ilości NO tworzą się dopiero powyżej 1500°C, jak to wynika z danych tablicy 46 (według N e r n s t a). Podane są tam ilości tlenku azotu, będące w różnych temperaturach w równowadze z tlenem i azotem, zmieszanymi w tym samym stosunku, w jakim występują w powietrzu atmosferycznym.

Potrzebną do uzyskania znaczniejszych wydajności temperaturę osiąga się przez wytwarzanie iuku elektrycznego w mieszaninie reagujących gazów. Gdy jednak gazy, które osiągnęły stan równowagi w tej wysokiej temperaturze, oziębia się niedostatecznie szybko, utworzony tlenek azotu z powrotem ulega rozkładowi. Dla uniknięcia tego należy przeprowadzić możliwie szybko oziębienie do takiej temperatury, w której reakcja przebiega już z niedostrzegalnie małą szybkością. W ten sposób stosunek ilościowy NO do tlenu i azotu, odpowiadający temperaturze wyższej, zostaje utrwalony w temperaturze niższej. Czas potrzebny do osiągnięcia stanu równowagi w różnych temperaturach wynosi: